باران عشق

کسی از پشت یاس‌ها عاشقم شده، 

اما من تو را بهانه می‌کنم و عاشق رازقی‌ها می‌شوم.

کسی چشم‌هایم را می‌پرستد و اما من از تندیس نگاه تو نقاشی می‌کشم

و به پنجره اتاقم می‌چسبانم.

کسی برای من تا صبح بیتابی می‌کند و اما من برای شبنم چشمم دلیل بیهوده می‌آورم

و می‌گویم : اشک گل‌هاست.

کسی آن طرف شب صدایم می‌کند و من چشم‌هایم را می‌بندم و به صدای پای شمعدانی‌ها گوش می‌کنم.

باور کن اگر دیر کنی، اگر زودتر سراغ این تنهایی‌هایم نیایی،

خود را با بوی یاس‌ها سرگرم می‌کنم، تمام نقاشی‌ها را پاره می‌کنم

و این بار برای نیامدنت گریه نمی‌کنم. باور کن اگر عاشقم نباشی،

ساده‌تر از این حرف‌ها فراموشت نمی‌کنم.

پس کمی از آسمانت را به من ببخش و ستاره برایم بچین. 

قول میدهم که همچنان عاشقت بمانم!