باران عشق

نه مهربانی آغاز خواهد گشت

هرگز نیامد بر زبانم حرف نا دلخواه

اما چه گفتم هر چه گفتم: آه پای سخن لنگ است

و دست واژه کوتاه است ، ازمن به من فرسنگها راه است

خاموشم اما دارم به آواز غم خود می دهم گوش وقتی کسی آواز می خواند

خاموش باید بود ،غم داستانی تازه سر کرده است

این جا سرا پا گوش باید بود ،ا زعهد آدم تا من که هر دم غم بر سر غم می گذارم !؟