ای کاش در امتداد تنهایی ام حضور یابی و
از دنیای هزار رنگ اندیشه ات رنگی را به من تقدیم کنی ،
رنگی که از شکوفایی تحسین برانگیز عشق بگوید و رنگی که ...
و رنگی که مرا به تو پیوند دهد.
مهربانا آشفتگی کلمه هایم سرشار از حسن زیبای حضور توست .
من تو را با تمام هستی خود ،
هم آوا با رویش شقایقها احساس کرده ام .
براستی چه زمانی وجودم سرشار از شکوفه های مهربانی تو خواهد شد ؟
