باران عشق

شادی را به کوچه های زندگی برگردانیم .

با محبت به در خانه ی همسایه زنیم و

اشکها را از چشمان پر نور دخترک همسایه

که از دوری بابا می نالد پاک کنیم.

در کوچه های زندگی گلهای امید بکاریم و

با دستان پر محبت خود به آنها آب دهیم

تا به شکوفه نشتنشان را با چشم دل ببینیم

همان گونه که علی با وجود مظلومیتش از همسایه اش دریغ نکرد ...

وما،

بله ماکه ادعامیکنیم شیعه ی اوهستیم نیزباید اگرمثل اونمیتوانیم باشیم

به اندازه ی قطره ای در دریای معرفت

او باید او و راه و رسم زندگیش را بشناسیم

و درک کنیم که همه پاکی بود و صفا .

وقتی کوچه های خلوت و تاریک

 به کوچه های پر مهر و آباد تبدیل می شود

که با پای دل به دیدار همسایه بروی و

 آنگه که دست نوازشت را بر سر طفلکی زیبا میکشی

تا دلش را شاد کنی

نه با پول و مقام که با  مهر و لطف خود او را مجذوب محبت می کنی

و به او می گویی :

تو نیزساز کن نغمه ی باهم بودن را بدون اینکه در نظر بگیری

که ازکجایی وچه رنگ ومسلک وآیینی داری .

به امید آن روز که همه ی پیروان ادیان الهی دست به دست هم دهند

و بدون نگاه کردن به رنگ پوست و دلبستگی به جا و مکان خود و

 فقط با تکیه بر او که تنهاست و

آورنده ی همه ی خوبیهای عالم و آورنده ی همه پیامبران ،

کوچه های پر ز سکوت و ظلم را به کوچه های مهر و وفا تبدیل کنند .